درجه‌بندی نشریات علمی در ایران توسط معاونت های پژوهشی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی انجام می‌شود. بالاترین درجه مجلات دانشگاهی در ایران علمی–پژوهشی است و درجه مصوب دیگر، علمی–ترویجی نسبت به آن در سطح پائین‌تری قرار دارد.
- علمی–پژوهشی
مطابق تعریف، یک مقاله علمی–پژوهشی دنبال «جستجوی حقایق و کشف بخشی از معارف» است یا به «بیان اندیشه‌ای در موضوعی علم از طریق مطالعه‌ای نظام‌مند و برای یافتن روابط اجتماعی میان پدیده‌های طبیعی» می‌پردازد. این مقالات باید از اصالت و ابداع برخوردار باشند و مرزهای علم و فناوری را درمی‌نوردند. مخاطبان این نشریات، استادان دانشگاه، دانشجویان مقاطع تحصیلات تکمیلی و پژوهشگران مؤسسات تحقیقاتی هستند. برخی از مجلات علمی–پژوهشی ایرانی در موسسه اطلاعات علمی (ISI) نیز نمایه شده‌اند.
- علمی–ترویجی
یک مقاله علمی–ترویجی برای ارتقای سطح اطلاعات خواننده موضوعی علمی را ترویج می‌کند. اصولاً این مقالات جز آشناسازی هدفی ندارند و می‌توانند ترجمه با تألیف باشند. مخاطب این نشریات، افراد دارای تحصیلات دانشگاهی دانش‌آموزان دبیرستان، صنعت‌گران، مخترعان، افراد دارای تحصیلات غیررسمی هستند.
- علمی–عمومی
آئین‌نامه دانشگاه آزاد اسلامی، درجه پائین‌تری از مجلات را که علمی–پژوهشی یا علمی–ترویجی نیستند را نیز تحت عنوان علمی–عمومی به رسمیت می‌شناسد که مطابق تعریف عبارتند از مجلاتی که «هر شماره آن با تاکید بر یک رشته علمی یا یک گروه آموزشی منتشر می‌شود» و از کمیسیون مجلات این دانشگاه دارای مجوز باشند، اما از وزارت علوم درجه مصوبی نداشته‌باشند.
فهرست نشريات_علمي_معتبر_وزارت_علوم-_مهر_94